Gazetenin yazarları Roger Cohen ve Saher Al-Ghora, siyonist rejimin korku ve iç bölünme ile hareket ettiğini vurguladı. Özellikle Kibbuts Nir Oz örneği üzerinden, "yaşanan trajedi"nin boyutları gözler önüne serildi; 384 nüfuslu kibbutsta 117 kişi öldürüldü, kaçırıldı veya kayboldu.
Birçok işgalcinin ruhsal ve fiziksel yorgunluk yaşadığı, özellikle 295 bin yedek asker üzerinde ağır bir baskı oluştuğu kaydedildi. Gazete, işgal altındaki topraklardan göçün arttığını ve 2024'te 83 bin kişinin yaşadığı yeri terk ettiğini, bu sayının bir önceki yıla göre yüzde 50 artış gösterdiğini aktardı.
Siyasi kriz ve esirler
İşgal altındaki topraklarda esir krizinin devam ettiği, bazı esirlerin 725 günden uzun süredir tutulduğu ve bunun geniş çaplı bir öfkeye yol açtığı ifade edildi. Eleştirmenler, katil Başbakan Netanyahu'nun kişisel siyasi çıkarlarını ulusal çıkarların önüne koyduğunu belirtti.
Gazetede ayrıca siyonist rejimdeki iki kesim arasındaki derin toplumsal bölünmeye dikkat çekildi:
Dini-milliyetçi gruplar: 7 Ekim'i "kurtuluş anı" olarak görüp, siyonist rejimin tüm "Vadedilmiş Toprakları" kontrol etmesi gerektiğine inanıyor.
Laik-liberal işgalciler: Demokrasiye bağlılıklarını vurguluyor ve tüm vatandaşların eşit haklara sahip olması gerektiğini savunuyor.
Gazete, siyonist rejimin Gazze'deki saldırılarının on binlerce Filistinlinin ölümüne ve ağır yıkıma yol açtığını; bunun uluslararası alanda "soykırım" suçlamalarına neden olduğunu aktardı. Ayrıca, Yahudi çetelerin Batı Şeria'da yerleşimlerini genişletmeye devam ettiğini vurguladı.
Filistinlilerin yaşadığı trajedi de haberin önemli bir kısmını oluşturdu. Örneğin, El-Muğayyer köyünden Aişe Ebu Aliya, işgalcilerin zeytin ağaçlarını kestiği ve tarlalarını yok ettiği anı şöyle anlattı: "Kalbimi söküyorlar gibi hissettim."
Gazete, özellikle genç yaştaki siyonistlerin soykırım deneyimi sonucunda ciddi bir psikolojik travma yaşayacağını ve gelecekteki toplumsal dinamikleri önemli ölçüde etkileyeceğini belirtiyor.
Son olarak, yazarlar siyonist rejimin ve Filistinlilerin yaşadığı trajediyi, eski sözde Başbakan İzak Rabin'in 32 yıl önce söylediği "Yeter artık, kan ve gözyaşı yeter" sözleriyle bağlayarak, bu yüzyılda akan kan ve gözyaşlarının henüz durmadığını vurguluyor. (İLKHA)