Geçtiğimiz yıl Brezilya Federal Ceará Üniversitesi (UFC), bir işgalci siyonist rejim üniversitesiyle düzenlenmesi planlanan inovasyon zirvesini iptal etti. Aynı dönemde Norveç, Belçika ve İspanya’daki birçok üniversite de işgalci siyonist rejime ait kurumlarla olan akademik iş birliklerini sona erdirdi.
Bu yıl ise İrlanda’daki Trinity College ve Hollanda’daki Amsterdam Üniversitesi benzer adımlar attı. Mart ayında Amsterdam Üniversitesi, Kudüs İbrani Üniversitesi ile öğrenci değişim programını askıya aldığını duyurdu. Ayrıca Avrupa Sosyal Antropologlar Derneği de işgalci siyonist rejime ait akademik kurumlarla çalışmayacağını açıkladı.
Buna karşılık İngiltere, Fransa ve Almanya’daki birçok üniversite, akademisyenler ve öğrencilerden gelen artan baskıya rağmen boykotu uygulamayı reddetti. İngiltere Üniversiteler Birliği (UUK), akademik boykotun “akademik özgürlüğe aykırı” olacağını savunarak karşı çıktı. Kraliyet Bilimler Akademisi de benzer şekilde boykotun işgalci siyonist rejimin sözde politikalarından sorumlu olmayan akademisyenleri de cezalandıracağını öne sürdü.
Ancak siyonist tarihçi Ilan Pappé, siyonist akademisyenlerin büyük bölümünün hükümetin Gazze’de yürüttüğü saldırılara fiilen ortak olduğunu belirtti. Pappé, çoğu akademisyenin ordu hizmetini reddetmediğini, ayrıca gizli servis, polis ve Filistinlileri her gün baskı altında tutan devlet kurumlarına doğrudan destek sağlayan dersler ve diplomalar sunduğunu ifade etti.
Akademik boykot dalgası, işgalci siyonist rejimin Gazze’deki soykırımına karşı uluslararası tepkilerin üniversite dünyasında da güçlenerek yayıldığını ortaya koyuyor. (İLKHA)
